Facebook: Η κατάντια του social networking

Είμαι αρκετά ανοιχτός σε καινούριες ιδέες και ερεθίσματα, εμπειρίες και οτιδήποτε ενδιαφέρον βρίσκω να δοκιμάσω (εκτός φυσικά από ακραία πράγματα, μη παρεξηγηθούμε κιόλας). Κάπως έτσι πριν αρκετά χρόνια έκανα τα πρώτα βήματα σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Στην αρχή για την πλάκα μου και στην συνέχεια για νέες γνωριμίες. Να μοιραστώ τις απόψεις μου και να δεχτώ ότι έχουν να μου προσφέρουν αυτοί οι άγνωστοι άνθρωποι σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Σε όλες μα όλες όμως αυτές τις γνωριμίες υπήρχε κάτι κοινό. Ποτέ δεν τις εγκλώβιζα στο ίδιο το μέσο από το οποίο προήλθαν, tο internet.


Αν κάτσω και μετρήσω αυτές τις γνωριμίες ίσως και να πιάσω τριψήφιο αριθμό και πραγματικά αποφεύγω να μπω σε αυτό το τρυπάκι. Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής μου προήλθε από έναν τέτοιο ιστό-τοπο κοινωνικής δικτύωσης, το MySpace. Μόνο που η κοινωνική δικτύωση έτσι όπως ήταν παλιότερα δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το πώς εξελίχθηκε σήμερα μετά το μπαμ του facebook.

Στην αρχή δεν ήταν τίποτε παραπάνω από έναν απλοποιημένο κλώνο κάποιων άλλων ιστό-τοπων κοινωνικής δικτύωσης με ποταπές δυνατότητες που αφορούσε μόνο φοιτητές μέχρι που ανοίχτηκε. Ανοίχτηκε στο βαθμό να καλέσει developers για την ανάπτυξη εφαρμογών σε αυτό και να γίνει πραγματικά το μπαμ. Ήταν το 2007 όταν μια φίλη μακρινή (στην άλλη μεριά του ημισφαιρίου) με πίεζε να εγγραφτώ στο facebook. Έχοντας ήδη αρκετά προφίλ προσπαθούσα να το αποφύγω μέχρι που πήρα την απόφαση και μπήκα και μετά από λίγους μήνες έγινε το μπαμ. Όλοι εδώ στο ελαδιστάν έφτιαχναν προφίλ. Δεν ήμουν συνηθισμένος στο να έχω σε τέτοιου είδους σελίδες έλληνες φίλους. Ήμουν συνηθισμένος σε ιστοσελίδες που γνώριζα άτομα από το εξωτερικό. Αυτό που με κρατούσε στο facebook ήταν οι χιλιάδες εφαρμογές που είχε και ήταν διαδραστικές με τους χρήστες τους (και δεν εννοώ εφαρμογές τύπου super-poke). Κάπως έτσι προσέλκυσε τον κόσμο του το facebook και έγινε η πιο γνωστή social networking ιστοσελίδα. Αλλά οι τυπάδες που το διοικούν και πάνω απ’ όλα ο κύριος Mark Zuckenberg έχουν μια κακή συνήθεια να γυρίζουν την πλάτη σε όλους αυτούς που τους ανέδειξαν.

Όταν πια όλες οι άλλες ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης συμπεριλαμβανομένων και των myspace και hi5 αντέγραφαν την συνταγή των apps, το facebook άρχισε να γίνεται όλο και πιο αυστηρό και να γυρίζει την πλάτη του στους προγραμματιστές των apps. Άρχιζε να αλλάζει επίσης το περιβάλλον του αμέτρητες φορές χωρίς να δείχνει το παραμικρό ενδιαφέρον κατά πόσο αυτό ήταν κάτι ευχάριστο για τους υπάρχοντες χρήστες. Είχε καταφέρει κάτι που δε κατάφεραν άλλοι. Εγκλώβιζε τους υπάρχοντες χρήστες του γιατί ήξερε ότι δύσκολα θα τους έχανε έτσι όπως ήταν το σύστημα. Και με μια άκρως αμερικάνικη πολιτική που διακρίνεται από επιθετικότητα και αλαζονεία συνέχιζε να μετατρέπεται σε έναν «Μεγάλο Αδερφό». Όνειρο του Mark Zuckenberg δεν είναι άλλο από το να μετατρέψει το facebook στο πυρήνα του Internet και όλες οι άλλες δραστηριότητες όπως ενημέρωση, blogging κλπ αν δεν είναι κομμάτι του facebook να ελέγχονται από αυτό.

Βέβαια οι ανάγκες του κόσμου εξελίσσονται και θέλουν διαφορετικά πράγματα, δεν είμαστε όλοι ίδιοι και δε θέλουμε όλοι το πλήρες πακέτο. Κάποιοι απλά θέλουν να blogαρουν κάποιοι άλλοι απλά να ενημερώνονται και κάποιοι άλλοι απλά να βλέπουν κανένα βίντεο και να διασκεδάζουν. Ακόμα κι αν τα κάνουν όλα δε θα ήθελαν τα πάντα να προέρχονται από την ίδια πηγή. Παρ’ όλα αυτά το facebook έκανε επιθετικές κινήσεις στο να προσφέρει υπηρεσίες blogging, video broadcasting (τύπου youtube) και φυσικά photo sharing. Εκεί που απέτυχε παταγωδώς πάρα τις όσες προσπάθειες να το αντιγράψει ήταν με το twitter. Κι αυτό γιατί το twitter είχε ακριβώς την αντίθετη φιλοσοφία με το facebook. Κάτι απλό που δίνει μόνο την υπηρεσία που υπόσχεται και δε πρόκειται να κυριεύσει όλο το internet αλλά απλά να είναι ένας συνδετικός κρίκος σε όλο το internet μέσα από τους ίδιους τους χρήστες του.

Η επιθετικότητά του facebook συνεχίστηκε σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό ακόμα και εναντίων των ίδιων των χρηστών του. Με τους ενεργούς χρήστες να έχουν φτάσει τα 500 εκατομμύρια και στην προσπάθειά τους να προσπαθούν να κρατήσουν μια θετική εικόνα στην κοινή γνώμη του κόσμου ανέβαζαν την αυστηρότητά τους σε επικίνδυνο βαθμό. Η ταυτότητα του social networking σταμάτησε να υπάρχει πια στο facebook. Μετατράπηκε σε μια ιστοσελίδα για άτομα που γνωρίζεις στην πραγματική ζωή κι αυτόματα έχασε και την μαγεία του. Στις αρχές μέχρι το σύστημα να τελειοποιηθεί η απενεργοποίηση ενός λογαριασμού facebook γινόταν με το παραμικρό. Με την παραμικρή αναφορά ακόμα κι αν αυτή δεν ήταν βάσιμη.

Κάπως έτσι ήρθε και η δικιά μου διαγραφή το καλοκαίρι που μας πέρασε. Σε μια περίεργη περίοδο της ζωής μου που ουσιαστικά δεν έκανα καινούριες γνωριμίες αλλά εκκαθάριση στο λογαριασμό μου (έχοντας ήδη διαγράψει γύρω στα 200 άτομα) αλλά και με αρκετά επικριτικό ύφος σε οτιδήποτε λάθος έβρισκα επέσα σε μια λάθος κοπέλα που έκρινα πως ήταν…fake. Με αρκετά status στο προφίλ της που περιείχαν άσεμνο και άσχημο περιεχόμενο και ένα χαζοχαρούμενο ψεύτικο στυλάκι και 1000 λιγούρια να την ακολουθούν αποφάσισα να της πω δυο κουβέντες πριν την διαγράψω. Δεν της άρεσε η πικρή αλήθεια έτσι όπως της την είπα και με διέγραψε αλλά κατά έναν περίεργο τρόπο ήθελέ να συνεχίσουμε να μιλάμε μέσω μηνυμάτων (μάλλον ήξερε τι έκανε).

Σιχαίνομαι το ψέμα και την υποκρισία. Θέλω να είμαι αληθινός σε ότι κάνω. Αλλά είμαι και αρκετά περίεργος να μαθαίνω την αλήθεια και ήθελα πραγματικά να μάθω που το πάει η συγκεκριμένη. Έτσι αποφάσισα να παίξω το παιχνίδι της και συνέχισα να μιλάω μαζί της. Συνέχιζα παρά τις όποιες φαινομενικά καλές προθέσεις της να διακρίνω κάτι εντελώς ψεύτικο στην προσπάθειά της να δείξει πως είναι μια καθημερινή κοπέλα ώστε όταν της ξανά ανέφερα ότι μου βγάζει κάτι ψεύτικο να έρθει η εξής απόλυτη αντίδραση σε τρία βήματα:

1. Μήνυμα που να δείχνει οργή και να περιγράφει έμμεσα τα επόμενα βήματά της με χαρακτηριστική φράση «Για να μάθεις να μη κρίνεις τους ανθρώπους άλλη φορά»
2. Block
3. Αναφορά

Το δεύτερο το κατάλαβα γιατί δεν μπορούσα να της απαντήσω. Το τρίτο το κατάλαβα όταν μερικές ώρες αργότερα το καλό μας facebook μου απενεργοποίησε το λογαριασμό και δε μπορούσα να κάνω log in. Μετά από αμέτρητα e-mail μιας και δεν είμαι άνθρωπος που τα αφήνω όλα στην τύχη τους όπως έχω αποδείξει και στο παρελθόν με την περίπτωση forthnet. Η απάντησή τους μια βδομάδα αργότερα ήταν η εξής:

Hi Kiriakos,
Your account was disabled because your behavior on the site was identified as harassing or threatening to other people on Facebook. Prohibited behavior includes, but is not limited to:

• 
  Sending friend requests to people you don't know
  
• 
  Regularly contacting strangers through unsolicited Inbox messages
  
• 
  Soliciting others for dating or business purposes
  

After reviewing your situation, we have determined that your behavior violated Facebook's Statement of Rights and Responsibilities. You will no longer be able to use Facebook. This decision is final and cannot be appealed.
Please note that for technical and security reasons, we will not provide you with any further details about this decision.
Thanks,

Jayden

User Operations

Facebook

Το μήνυμα πλήρως αυτοματοποιημένο όπως επίσης και οι λόγοι μη ξεκάθαροι. Για κάποιο λόγο θεώρησαν τα μηνύματά μου πιο απρεπή (παρόλο που δεν ήταν υβριστικά) από το περιεχόμενο της σελίδας της συγκεκριμένης κοπέλας (που αμφιβάλω κι αν είναι κοπέλα πίσω από αυτό το προφίλ). Περίεργο για μια εταιρία που δεν έχει ελληνικό προσωπικό για να αναλύσει τα μηνύματα (γραμμένα σε greeklish) που αντάλλαξα με το συγκεκριμένο πρόσωπο. Αυτό που μετράει για το bot του facebook για να διαγράψει ένα προφίλ είναι εντελώς άσχετα πράγματα όπως τα πόσα friend requests κάνεις πόσα μηνύματα στέλνεις σε άτομα που δεν έχεις στην λίστα των φίλων σου, πόσες διαγραφές τρως και πόσες αναφορές σου κάνουν άσχετα αν είναι αβάσιμες.

Προσπαθώντας να σκεφτώ την δραστηριότητά μου εκείνο τον καιρό, ούτε έστελνα friend requests αλλά άδειαζα την λίστα μου από άτομα ούτε την έπεφτα σε όμορφες κοπελίτσες αλλά μάλλον τις έγραφα εκεί που δε πιάνει μελάνι. Το μόνο λάθος μου ήταν να συνεχίσω να μιλάω στο συγκεκριμένο λάθος άτομο. Κι επειδή είμαι ανήσυχο πνεύμα άρχισα να ψάχνω το θέμα παραπάνω και δυστυχώς τα πράγματα είναι χειρότερα απ’ ότι τα περίμενα. Το facebook είναι πραγματικά ο μεγάλος αδερφός.

Το facebook είναι πραγματικά ο μεγάλος αδερφός.
Σύμφωνα με τα στατιστικά της google η χρήση του όρου αναζήτησης “facebook disabled” έχει αυξηθεί κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια και είναι δυσανάλογη της αύξησης του facebook.Για κάποιον που κάνει περιστασιακή χρήση μπορεί να μη σημαίνει και πολλά μιας και στην τελική αν έχει παράνομη δραστηριότητα απλά δημιουργεί καινούριο προφίλ και συνεχίζει ότι έκανε, αλλά για κάποιον που ίσως έχει ξεκινήσει κάποιο γκρουπ το οποίο είναι συνδεδεμένο με την επιχείρησή του αυτόματα χάνει την ιδιοκτησία του και συνεπώς και τους πελάτες που απέκτησε μέσω facebook. Όλα τα προσωπικά στοιχεία του που είναι αποθηκευμένα στον λογαριασμό του συμπεριλαμβανομένου επαφών, φωτογραφιών, βίντεο χάνονται αυτομάτως χωρίς κανένα δικαίωμα ανάκτησης αυτών. Με μια απλή κίνηση εξαφανίζεται από τον χάρτη του facebook σαν να μην υπήρξε ποτέ.

Πιο τραγικό απ’ όλα είναι η θέση ορισμένων developers όπως της Zynga γνωστή για παιχνίδια όπως Farmvile και Vampire Wars. Τα συγκεκριμένα παιχνίδια είναι άμεσα συνδεδεμένα στο facebook και παρόλο που υπάρχουν και σε άλλες σελίδες κοινωνικής δικτύωσης όπως το myspace δίνουν ειδικές προσφορές μόνο στα μέλη που συνδέονται μέσω facebook. Επίσης δίνουν κάποια μπόνους επί πληρωμή για να διευκολύνουν το παιχνίδι των χρηστών τους και να ανεβάσουν πιο γρήγορα το επίπεδό τους. Στην περίπτωση διαγραφής του λογαριασμού facebook χάνεται φυσικά και η όλη δραστηριότητα του χρήστη στο παιχνίδι κι αν είχε επίσης επενδύσει και χρήματα… τότε κλάφτα Χαράλαμπε. Ακόμα χειρότερα σε ορισμένα παιχνίδια όπως το Vampire Wars επιβάλλεται η δημιουργία ομάδων. Έχει αναφερθεί πως αρκετές ομάδες κάνουν ομαδικές αναφορές σε άτομα που είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο στο παιχνίδι για να διαγραφούν μιας και αποτελούν κίνδυνο για την ομάδα τους. Η στάση της Zynga είναι επιεικώς αδιάφορη και ρίχνει το μπαλάκι στο facebook.

Η αλήθεια είναι ότι ξανάφτιαξα λογαριασμό στο facebook. Παρόλο που η όλη πολιτική της εταιρίας μου έσπασε τα νεύρα, είναι ορισμένα άτομα στο εξωτερικό που δυστυχώς δεν μπορούσα να κρατήσω επαφή μαζί τους με άλλο τρόπο. Φυσικά έχω κόψει το ανέβασμα φωτογραφιών όπως επίσης και πολλές άλλες δραστηριότητες και γενικά το facebook μου μένει σε απραξία γιατί δε βρίσκω ενδιαφέρον, ένα ενδιαφέρον που είχε χαθεί πολύ πριν την διαγραφή μου.

Μπαίνω και το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να απενεργοποιήσω το chat. Αν το ξεχάσω και μου μιλήσει κάποιος ψάχνω δικαιολογίες ότι πρέπει να φύγω για να το κλείσω. Χρησιμοποιώ αποκλειστικά τα μηνύματα με φίλους μόνο και ανεβάζω κανένα τραγούδι από youtube για να θυμάμαι αργότερα τι κομμάτια άκουγα στο παρελθόν, δεν με ενδιαφέρει αν σχολιαστούν γιατί ελάχιστοι μοιράζονται τα ίδια μουσικά γούστα με μένα.

Δε πρόκειται να κάνω νέες γνωριμίες στο facebook όχι γιατί δεν το επιτρέπει το facebook αλλά γιατί νιώθω πως η πλειοψηφία των ανθρώπων εκεί είναι πια αρκετά ρηχή. ΒΑΡΕΤΗ. Ειδικά από ανθρώπους που γνώριζα και παλιότερα και έχουν κάνει δυο ομάδες φίλων, αυτούς στο internet και αυτούς εκτός και σε καμία περίπτωση δε πρόκειται να μπλέξουν αυτές τις δυο ομάδες. Την μια θα την έχουν σαν προσωπική τους ζωή και την ζουν πραγματικά και την άλλη σαν ψηφιακή… για να τροφοδοτούν το εγώ τους με έναν εντελώς μισαλλόδοξο τρόπο, έναν τρόπο πλήρως υποτιμητικό για τους δήθεν ψηφιακούς τους φίλους που δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από γλάστρες στην σελίδα τους. Μάλλον δεν έμαθαν ποτέ τι σημαίνει κοινωνική δικτύωση.

Είναι αυτό που είχα πει και σε παλιότερη ανάρτησή μου όσον αφορά κάποια πράγματα που γίνονται μόδα και τα ακολουθεί η πλειοψηφία. Υπάρχει κάτι στραβό σε αυτά, κάτι πολύ στραβό και κάποια στιγμή βγαίνει στην επιφάνεια. Το θέμα είναι να έχουμε τα μάτια μας ορθάνοιχτα για να το δούμε και να μη μένουμε σε αυτό που θέλουμε να βλέπουμε μόνο.