Ένα δοκίμιο για την παιδεία...

Ήταν περίπου πριν ένα μήνα όταν έπεσε στα χέρια μου μια προκήρυξη διαγωνισμού υποτροφιών απο τα Mediterranean College και πήρα την απόφαση να γράψω ένα δοκίμιο τότε και να δοκιμάσω την τύχη μου, ίσως και τις ικανότητές μου. Το project απλό. Γράφεις ένα δοκίμιο σε ένα απο τα 6 θέματα που το καθένα αντιστοιχεί και σε διαφορετικό πρόγραμμα σπουδών και στην συνέχεια αφου το στείλει περιμένεις την κρίση του κολεγίου στο πόσο καλό ήταν. Έπαθλο μια υποτροφία 1000 ευρώ στους καλύτερους.

Δυστυχώς κανένα απο τα θέματα δεν αντιστοιχούσε ούτε στο ελάχιστο στον τομέα πληροφορικής η γενικά τεχνολογίας και επικοινωνιών έτσι διάλεξα το θέμα που θεώρησα το πιο κοντινό στα γούστα μου.

Ο τρόπος γραφής του δεν ήταν παραδοσιακός αλλά αρκετά ιδιότροπος. Δεν ήθελα να γράψω άλλη μια έκθεση σαν αυτές που έγραφα όταν ήμουν μαθητής αλλά να τραβήξω το ενδιαφέρον του αναγνώστη μου και να τον κάνω να αποροφηθεί απο το κείμενο. Δυστυχώς δεν δόθηκε ο κατάλληλος χρόνος για την συγγραφή του και το αποτέλεσμα δεν είναι και τόσο κοντά σε αυτό που πραγματικά θα ήθελα να δείχνει το κείμενο. Επίσης αν το κείμενο γραφόταν για το ιστολόγιό μου ίσως να ήταν ακόμα πιο καυστικό αλλά αποφάσισα να το ανεβάσω αυτούσιο και στην συνέχεια να σχολιάσω το τι έγινε!

Θέμα: Η εκπαίδευση έχει τεθεί ως βασική προτεραιότητα και έχει χαρακτηρισθεί μοχλός ανάπτυξης της κοινωνίας και της οικονομίας. Όμως, η σύνδεση με την αγορά εργασίας έχει κατηγορηθεί ότι θέτει περιορισμούς στην ανάπτυξη του ατόμου. Ποιος πιστεύεται ότι πρέπει να είναι ο στρατηγικός στόχος του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος;

Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε μια κατάσταση στην οποία τα πράγματα δεν συμβαίνουν όπως τα περιμένουμε; Ή καλύτερα, πως μπορούμε να εξηγήσουμε πως ορισμένα άτομα καταφέρνουν πράγματα που φαίνεται να αψηφούν όλες τις εκτιμήσεις; Η απάντηση είναι απλή και βρίσκεται στην παιδεία που έχουν δεχθεί αλλά και στον διαφορετικό τρόπο σκέψης που έχουν σε αντίθεση με τον υπόλοιπο κόσμο.

Μπορεί όλοι μας να έχουμε λάβει τις ίδιες γνώσεις τελειώνοντας το σχολείο, αλλά ουσιαστικά είναι θέμα τύχης αν πέσουμε στον κατάλληλο εκπαιδευτικό. Στον δάσκαλο που έχει όχι μόνο το ταλέντο να μας δώσει αυτές τις γνώσεις με έξυπνο κι αποδοτικό τρόπο, αλλά και να μας βοηθήσει στην διαμόρφωση της προσωπικότητάς μας. Να μας καθοδηγήσει στην εξερεύνηση και ανάπτυξη των δυνατοτήτων μας. Κι αν στην πορεία προχωρήσαμε παραπέρα για την απόκτηση πανεπιστημιακής μόρφωσης, ο καθηγητής είναι αυτός που θα πρέπει να μας τραβήξει το ενδιαφέρον σε βαθμό που να αγαπήσουμε το αντικείμενο που σπουδάζουμε.

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πως δεν αρκούν απλά οι γνώσεις. Πρέπει να πιστεύουμε σε αυτό που κάνουμε! Κι αυτό είναι το κλειδί πίσω από κάθε πετυχημένο άνθρωπο! Δεν αρκεί η αποδοτικότητά μας ούτε και οι γνώσεις μας αλλά η πίστη που έχουμε σε αυτό που κάνουμε. Οι άνθρωποι που θα μας αναδείξουν δεν θα αγοράσουν απλά το προϊόν η την υπηρεσία που τους πουλάμε, αλλά θα επενδύσουν στην προσωπικότητά μας, στα πιστεύω μας!

Με μια πιο γενική ματιά μπορούμε να δούμε παραδείγματα στον κόσμο μας σε μεγάλες εταιρίες. Αγοράζουμε αυτοκίνητα της TOYOTA όχι γιατί είναι καλά αλλά γιατί πιστεύουμε στην ίδια την εταιρία. Αγοράζουμε κινητά της Nokia όχι απαραίτητα γιατί είναι τα καλύτερα αλλά γιατί πιστεύουμε στην ιδεολογία της εταιρίας. Οι εταιρίες δε μας πουλάνε απλά τα προϊόντα τους αλλά και την προσωπικότητά τους. Γιατί να μην το κάνουν και οι εκπαιδευτικοί;

Όμως στην πορεία για μια καλύτερη εκπαίδευση διαφαίνονται τα προβλήματα του εκπαιδευτικού συστήματος μας. Όσο ταλαντούχος κι αν είναι ένας εκπαιδευτικός θα έχει το μεγαλύτερο εμπόδιο το οποίο είναι το ίδιο το σύστημα. Τα χρόνια μπορεί να πέρασαν και το εκπαιδευτικό σύστημα να έχει δεχθεί αμέτρητες αλλαγές χωρίς κανένα θετικό αποτέλεσμα. Η χρηματοδότηση από το κράτος μπορεί να αυξήθηκε αλλά η αποδοτικότητά του συστήματος μειώθηκε! Το πρόβλημα δε βρίσκεται στα βιβλία, ούτε λύνεται απλά με την καθοδηγούμενη αύξηση κονδυλίων για την πρόσθεση περισσότερων μαθημάτων και διδακτικών ωρών. Οι αλλαγές αυτές μόνο χειρότερα αποτελέσματα μπορούν να επιφέρουν στους ίδιους τους μαθητές.

Το σύστημα αναγκάζει τον εκπαιδευτικό να ακολουθήσει κατά γράμμα τις οδηγίες που του έχουν δοθεί με  αποτέλεσμα να είναι περιορισμένος στον τρόπο εκπαίδευσης των μαθητών του. Έτσι καταλήγει να προσφέρει ξερές κι απρόσωπες γνώσεις στους μαθητές του σε έναν αγώνα δρόμου για την διδασκαλία όλης της ύλης! Στην προσπάθεια αυτή χάνει την ίδια του την ιδιότητά μιας και γίνεται απλά ένας φορέας γνώσεων χωρίς καμία ουσιαστική επαφή με τους μαθητές του. Ο δε μαθητής μπορεί να έχει τα δικά του προσωπικά προβλήματα οπότε κάτω από αυτές τις συνθήκες κανένας μαθητής δε πρόκειται να δείξει το πρέπον ενδιαφέρον για ουσιαστική μάθηση!

Η λύση σε όλα τα παραπάνω προβλήματα είναι απλή. Χρειαζόμαστε μια ανθρωποκεντρική και προσωποπαγή εκπαίδευση με επίκεντρο τον εκπαιδευτικό και τους μαθητές κι όχι τα ίδια τα μαθήματα! Ο εκπαιδευτικός πρέπει να έχει την ελευθερία στον τρόπο διδασκαλίας του αλλά και μια ελαφριά ανεκτικότητα στην ύλη που θα διδάξει! Η ουσία δε βρίσκεται στην μάθηση των κεφαλαίων κάποιου βιβλίου αλλά σε αυτά που περιέχει κάθε κεφάλαιο και είναι διαφορετικής σημασίας για κάθε μαθητή ξεχωριστά ανάλογα της επαγγελματικής πορείας του.

Περισσότερος χρόνος πρέπει να αφιερωθεί στους ίδιους τους μαθητές και τις πραγματικές ικανότητές τους ώστε αυτές να αναπτυχτούν και στην συνέχεια να πάρουν την ώθηση που χρειάζονται για να εξελιχθούν στον κλάδο που τους ταιριάζει. Σημασία έχει να ανακαλύψουν πρώτα τον εαυτό τους κι όχι απλά να αποκομίζουν γνώσεις που εύκολα ξεχνιούνται αλλά  γνώσεις που τους διεγείρουν.

Οι μαθητές πρέπει να εμπνέονται από τον διδάσκοντα. Πρέπει στο πρόσωπό του να βλέπουν έναν ηγέτη. Έναν καθοδηγητή που θα τους δώσει τον χάρτη για μια επιτυχημένη ζωή, την δικιά τους ζωή! Έναν άνθρωπο εμπιστοσύνης που θα τους βοηθήσει και θα τους σταθεί. Όχι έναν εξεταστή που απλά θα ελέγχει την αποδοτικότητα των μαθητών του.

Το κράτος πρέπει να διαχειριστεί καλύτερα τα κονδύλια για την παιδεία. Να γίνουν αλλαγές για πραγματικά δωρεάν και ελεύθερη εκπαίδευση για όλους κι όχι οι αλλαγές να αυξάνουν το κόστος της υποτιθέμενης δωρεάν εκπαίδευσης! Να γίνει έρευνα για διαχωρισμό της εκπαίδευσης σε τομείς ανάλογους των ικανοτήτων των μαθητών, τομείς στους οποίους θα οδηγείτε από τον ίδιο τον καθηγητή κι όχι ένα γενικό πρότυπο εκπαίδευσης για όλους τους μαθητές. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, με διαφορετικό τρόπο σκέψης διαφορετικά χαρίσματα και κυρίως διαφορετικές αντιλήψεις. Ο τρόπος εκπαίδευσής του πρέπει να είναι ανάλογος αυτής της διαφορετικότητάς του.

Η εκπαίδευση στην χώρα μας δυστυχώς αποτυγχάνει στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου. Ακόμα χειρότερα τα τελευταία στατιστικά δείχνουν την ανεργία να αυξάνεται τα τελευταία χρόνια λόγο απουσίας πραγματικής ανάπτυξης της χώρας και γι’ αυτό δεν ευθύνεται μόνο η οικονομική κρίση! Στην προσπάθειά του το κράτος να φέρει το σωστό αποτέλεσμα, δηλαδή την εκπαίδευση, έχασε τον λόγο που πρέπει να το κάνει. Το να βγάζεις άτομα που είναι έτοιμα να εργαστούν είναι εύκολο. Το να βγάζεις άτομα με όραμα, έξυπνες ιδέες και πίστη σε αυτό που κάνουν είναι το δύσκολο. Και αυτά τα άτομα είναι που θα φέρουν την ανάπτυξη!

 Μετά την αποστολή του δοκιμίου θα ήταν επιθυμιτό να παρουσιάσω και τα γεγονότα που εξελίχθηκαν αργότερα άσχετα με την ποιότητα του δοκιμίου και φυσικά το ίδιο το θέμα της παιδείας για να μή μεινει κανείς με την απορία του τί έγινε τελικά. Λίγες μέρες αργότερα λοιπόν μου απαντήσαν με e-mail το οποίο είχε συνημένο ένα pdf με το κείμενο παρακάτω.

Αγαπητέ κύριε ΧΧΧΧΧΧ, 

Σας ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σας στον Διαγωνισμό Υποτροφιών που διοργάνωσε το Mediterranean College για την επιλογή υποτρόφων για τα προγράμματα Executive Diploma. 

Η Ακαδημαϊκή Επιτροπή, μετά από εξέταση όλων των δοκιμίων που υποβλήθηκαν και συνεκτίμηση των Βιογραφικών Σημειωμάτων, επέλεξε έναν Υπότροφο για κάθε κατηγορία. Η υποψηφιότητά σας κρίθηκε ως η δεύτερη (2^η) καλύτερη στο ερώτημα που επιλέξατε να απαντήσετε και, κατά παρέκκλιση της προκήρυξης, η Ακαδημαϊκή Επιτροπή σας απονέμει ειδική υποτροφία € 500  (που ανέρχεται στο 50% της κύριας υποτροφίας) για φοίτηση ςτο πρόγραμμα Executive Diploma, στην ειδικότητα που σας ενδιαφέρει.  

Η κατοχύρωση της υποτροφίας σας μπορεί να γίνει έως την  Παρασκευή 05/11/2010, 20:00. Για πληροφορίες σχετικά με την εγγραφή σας, μπορείτε να επικοινωνήσετε με την κα Πουλουκτσή (2310-287779).  

Με εκτίμηση 

Κατερίνα Ξυνή 

Director of Academic Operations

Κάπου εκεί και λίγο μετά τα πρώτα χαμόγελα αρχίζουν τα ερωτηματικά. Έτσι αποφάσισα να πάρω τηλέφωνο στα κεντρικά και να μάθω ΣΑΝ ΑΓΝΩΣΤΟΣ περισσότερες πληροφορίες για τα συγκεκριμένα προγράμματα χωρίς τις υποτροφίες.

Κάπως έτσι έμαθα πως το δίπλωμα (γιατί ουσιαστικά ούτε μεταπτυχιακό θεωρείτε ούτε Bachelor / Master είναι αλλά απλά ένα μεταλυκιακό πτυχίο) έχει διάρκεια 2 εξάμηνα με 2 μαθήματα την εβδομάδα (μπορεί να γίνει και εξ'αποστάσεως με 1 μάθημα την εβδομάδα) και άλλο ένα τετράμηνο διπλωματικής εργασίας. Το κόστος του όμως ήταν εξωπραγματικό. Γύρω στα 4.500 ευρώ και κάτι λιγότερο αν είναι εξ αποστάσεως. Ακόμα και αν έγραφα το καλύτερο δοκίμιο ήταν μια παγίδα του ομίλου Ξυνή στο να προσελκύσει πελάτες.

Η ειρωνία...να γράψεις ένα δοκίμιο για την παιδεία και για τα προβλήματά που έχει και να το στείλεις σε αυτούς που δε θέλουν να λύσουν κανένα απολύτως πρόβλημά της. Το μοναδικό που θέλουν είναι να βγάζουν κέρδος απο τον τρόπο που λειτουργεί το σύστημα και να πουλάνε πανάκριβα πτυχία χωρίς ουσιαστική αξία...